Vrienden

Vrienden. Een in de volksmond vaak gebruikte term voor iedereen die je regelmatig ziet en/of spreekt, even voor het gemak gezegd. Zo zou ik kunnen zeggen dat ik duikvrienden heb, ook wel buddies genoemd, motorvrienden, sportvrienden en algemene vrienden. Als ik ga nadenken over de definitie van ‘een vriend’ dan ziet dat plaatje er toch anders uit.

Als ik voor mezelf mijn ‘contacten’ op een rijtje zet, in willekeurige volgorde, dan is er toch wel degelijk een aantal dat met vlag en wimpel boven de rest uitsteekt. En dan heb ik het over degene die naast je staat als het goed met je gaat maar ook in tijden dat het wat minder gaat, die vraagt hoe het met je gaat en ook nog wacht op je antwoord, die aanvoelt waar je behoefte aan hebt. Iemand waar je jezelf kunt zijn, je ware gezicht kunt laten zien, hoe de vlag er ook bij hangt. Waarmee je lief en leed kunt delen en waarbij vertrouwelijke gesprekken vertrouwelijk blijven zonder dat je daar expliciet om vraagt. Die je een spiegel durven voor te houden en waarvan je dat accepteert omdat je weet dat die persoon het goed met je voor heeft.

Dat zijn voor mij de parels tussen de kralen, dat zijn voor mij ware vrienden. Als ik in dit kader mijn vrienden op een rijtje zet, dan zijn het er weinig, een handvol. Daar ben ik blij mee en daar ben ik zuinig op, zonder dat dat moeite kost. Ze zijn er altijd, ook zonder dat ze er zijn, en dat is wederzijds…