Het was gisteren een uitgelezen dag om de motor weer wat asfalt te laten vreten. Het feest dat op de agenda stond aan de Loosdrechtse Plassen vond ik dan ook een goede optie om het apparaat van stal te halen en zo reed ik dan ook vol genot richting deze mooie omgeving.

De dagteller vertelde me dat er op de terugweg wel getankt zou moeten worden, maar dat leek me geen probleem. Wat er op het display allemaal wordt weergegeven begrijp ik nog maar voor een deel, maar aangezien ik de handleiding nog bij de dealer heb laten liggen zal de uitleg van deze informatie nog even op zich laten wachten. Wat ik al een hele verademing vind is het lampje dat gaat branden als de tank op reserve overstapt. Geen gesputter dus bij het moment dat de reserveliters worden aangesproken, dus ik hoef niet meer met mijn hand langs de linkerkant van het blok om het kraantje te zoeken en draaien tijdens het rijden. Hoeveel liter ik nog heb als het lampje aanspringt weet ik niet, wat de motor verbruikt evenmin, dus lampje aan betekent zo snel mogelijk tanken.

Het was al een tijdje donker toen ik weer opstapte voor de terugweg. De eerste rit in het donker en ik was op mijn hoede voor gefrustreerde en dronken bestuurders na de nederlaag tegen Rusland. Alhoewel ik wist dat het lampje elk moment de tankbeurt af kon gaan dwingen en ik wist dat de terugweg over Amsterdam me zeker zou stellen van een tijdige stop koos ik toch voor de route over Utrecht. Liever A12 dan A4 en ik mag toch aannemen dat de reservetank genoeg benzine biedt voor tenminste 25-30 km.

Ik reed nog op de A2 toen ik naast het rode display het lampje zag aanspringen en ik had er alle vertrouwen in dat ik de pomp voorbij De Meern met gemak zou gaan halen. Totdat een andere waarde in het display mijn aandacht trok. Bovenin kwam een waarde tevoorschijn die veel weg had van een indicatie als ‘nog x km’s te gaan’. Die stond op iets meer dan 9km en ik schrok, dat is wel wat krapjes. Zoals ik dat met de auto ook wel heb gedaan nam ik gas terug in de hoop dat me dat meer km’s op zou leveren, en dat was ook zo. De waarde ging omhoog, boven de 10km, richting 15km. Nog steeds was ik er niet gerust op maar dit gaf hoop.

Een snelheid van 90km/uur kon me, zeker als motorrijder, het stempel ‘bejaarde in het verkeer’ opleveren maar dat dan nog liever dan ernaast te moeten lopen. Naarmate ik het tankstation naderde kroop de waarde wel verdacht ver omhoog, ook bij het rijden van constante snelheid, maar pas bij het passeren van de 20km grens drong het tot me door; het was de weergave van het aantal km’s dat werd gereden op de reservetank. Jemig, angst om niks. Elke reservetank zou minimaal 20km moeten kunnen hebben.

Het eerste bord voor afslag tankstation doemde in de verte op en ik vroeg me nog af of dit de ‘na 1500m’ was of de ‘na 1200m’. Ik probeerde me voor te stellen hoe ver het is, 1200m lopen met een motor, zou me dat lukken? Dat antwoord heb ik gelukkig niet gekregen want ik stond enkele minuten later de tank te vullen. Ik had het gehaald. Nu was ik toch erg benieuwd hoeveel liters erin gingen op een totale inhoud van 19 liter. Ik hing de slang weer terug en las af; 13 liter. Grijnzend liep ik naar de kassa. Ik besefte dat ik me pas boven de 300km zorgen hoef te gaan maken, en niet al bij 240km.

0 likes
(19 keer bekeken, 1 lezers vandaag)