Ik ben ervan overtuigd dat er ooit een moment zal komen dat ik over de vluchtstrook loopt met een tankje benzine.

Vandaag was het weer kantje boord en zeker niet voor het eerst. Op weg van werk naar huis kwam ik er bij De Meern achter dat mijn portemonnaie nog op mijn bureau lag, en dat realiseerde ik me vlak voor een pompstation.benzinemeter Ik probeerde nog collega’s te charteren die dezelfde route richting huis volgen maar tevergeefs. Er zat dus niets anders op dan terug te rijden naar werk, in de hoop dat de benzinemeter niet zijn laagste punt zou bereiken.

Behoorlijk geirriteerd liep ik langs de collega’s die ik vlak daarvoor een fijne avond had gewenst en griste mijn beurs van m’n bureau. Opnieuw zette ik vaart naar de A12 en hoe verder ik kwam hoe meer ik rekening hield met de kans dat ik van de vluchtstrook gebruik moest gaan maken. Dus sukkelde ik achter het vrachtverkeer met nog geen 100 km/u en hield angstvallig het in- en uitvoegend verkeer in de gaten.

En dan komt er een moment dat je denkt: als het hier mis gaat is de resterende afstand te lopen. Met een strakke blaas en een zucht van verlichting parkeerde ik naast de pomp. De tank met een inhoud van 50 ltr. liet zich gretig vullen met 49,5 ltr. dus ik had em niet voor niks geknepen. Volgende keer toch maar iets meer marge aanhouden…

0 likes
(30 keer bekeken, 1 lezers vandaag)