Feelings

Ik leerde iemand kennen, een paar jaar geleden. Intrigerende persoon en voorzichtig leer ik hem kennen. Het gekke is dat ik nooit verliefd op hem ben geweest, dit is anders. Ik kan er veel termen bij halen, maar geen enkel woord vat het samen. Er is een “houden van” gegroeid zoals ik dat tot op de dag van vandaag met niemand heb kunnen evenaren. Als een regenboog tegen een strak blauwe hemel, als een mooie bloem die centraal staat in een bloementuin, als een gekleurd mens tussen de grijze massa, hoeveel ruimte om te typen wil je hebben…

Het mooie van zoiets is het unieke, het warme gevoel waarvan ik overtuigd ben dat het nooit overtroffen kan worden, ik zie het als wat moois dat ik mee mag maken en ervaren. Een gevoel dat zo hoog is gegroeid zonder dat er sprake is en was van een relatie of aanwakkeren van die gevoelens, integendeel, ze werden ontkend.

De keerzijde is dat de weg naar deze liefde niet vrij is en dat je moet accepteren dat je in een toekomstige relatie genoegen moet nemen met “second best”.

De afgelopen tijd heb ik me door het ziek zijn flink rot gevoeld en wat kun je dan snakken naar een hug, een bemoedigend woord of zijn stem, juist van deze parel. In mijn belevingswereld heb ik de hug gekregen, maar toch…het is niet hetzelfde…