Nu de mist in mijn hoofd wat optrekt zie ik weer de beelden van de laatste trip in Egypte. Ik zie mezelf zweven door het water, langs al dat mooie koraal en felgekleurde vissen, ik zie mezelf happy het water uitkomen, druk kwekkend over wat er onder water allemaal te zien was, ik zie mezelf staren naar het glinsterende water terwijl de boot koers maakt naar de volgende duikstek, ik sleur mijn in elkaar gepropte dekbed ‘s-avonds laat het bovendek op om even later op mijn rug te staren naar de sterren, hoe langer je keek hoe meer je er zag.

Wat hebben we gelachen om de onofficiele onderwater-tekens, de dutch dancer, de check, de L-op-je-voorhoofd van loser en wat hadden we lol om El Suisso, de Zwitser die zijn duikbrevet ogenschijnlijk had gekocht in Turkije, die steeds eerst met zijn vinnen bovenkwam om daarna weer naar de 5m te gaan voor de safety-stop, en die tot mijn ergernis mijn schaduw leek te zijn.
Wat kun je genieten van een zoet-water-douche uit een dikke tuinslang op het achterdek als in de daaraan voorafgaande week de water-zuiveringsinstallatie zijn werk niet wilde doen. Ik zie nog diverse duikers, inclusief mezelf, knoeien met sprays en druppels om oren en neus vrij te houden van beginnende virussen, de tonijn die werd gevangen en op het achterdek werd ontdaan van de niet-eetbare delen, de stadionverlichting onder water van Dennis tijdens de nachtduik en de duikpakken die door de stevige wind heen en weer zwiepten op het achterdek.
En zo kan ik nog wel even doorgaan. Het was een onvergetelijke week…

0 likes
(14 keer bekeken, 1 lezers vandaag)